Լիանան ու Արսենը մանկության ընկերներ էին: Իրար վստահում էին, ինչպես քույր ու եղբայր: Շփվում էին զուտ որպես ընկերներ, և նրանց միջև գործում էր փոխադարձ հարգանք: Մի օր Արսենը զանգահարեց Լիանային. -Բարև Լիան: -
... Կարդալ շարունակությունը »
Նոր էր սկսվել ուսումնական տարին, առաջին կուրսի ուսանողները սովորում էին գրեթե չսովորելու աստիճան վատ, չէ որ սա վերջին տարին էր, իսկ մենք էլ ո՛չ ցանկություն ու ո՛չ էլ հավես ունեինք պարապելու համար: Ամենը շարունակում էր կրել իր միապաղաղ բնույթը մինչև լսարանում հայտնվեց նորեկը… ... Կարդալ շարունակությունը »
Սիրահարված էինք: Սովորում էինք նույն կուրսում,չնայած նա ինձանից 3 տարով մեծ էր: Ամեն ինչ սկսվեց հենց առաջին կուրսից: Սկզբում կարծիքների էինք փոխանակում,հետո ընկերացանք, սիրահարվեցիք ու հասկացանք, որ առանց իրար ապրել չենք կարող: Ավարտեցինք: Նա սկսեց աշխատել, իսկ ինձ ստիպեց շարունակել ուսումը մագիստրատուրայում:Ամուսնության առաջարկություն, որպես այդպիսին, չի եղել, պահը հասունացել էր ` ամուսնացանք: Ամեն օրս տոն էր` իրար չնմանվող ու անմոռաց: Ծնվեց մեր առաջնեկը: Ես ամենաերջանիկ մարդն էի: Սպասում էի երկրորդ զավակիս լույս աշխարհ գալուն: Լուծարվեց այն կազմակերպությունը, որտեղ աշխատում էր ամուսինս: Նա մնաց անաշխատանք: Երկարատև փնտրտուքները արդյունք չտվեցին, և նա ընտանիք պահելու համար ստիպված եղավ մտնել մի շինարարական կազմակեպություն` որպես հասարակ բանվոր: Աշխատաքը ծանր էր, տուն էր
... Կարդալ շարունակությունը »
-Դու հրաշքներին հավատու՞մ ես: -Ես հավատում եմ, որ երբ ինչ-որ բան շատ ես ցանկանում, այն իրականանում է: -Իսկ ի՞նչ է հրաշքը: ... Կարդալ շարունակությունը »
Մի օր տղան նամակ է գրում աղջկան և ասում. -Սիրելիս ուզում եմ քեզ հետ գնալ Սևանում հանգստանալ: Աղջիկը կարդում է ու պատասխանում: ... Կարդալ շարունակությունը »
Մեր սերը...Այն սերը,որը այդքա՜ն փորձությունների միջով անցան...Այն սերը,որը այդքա՜ն ջերմ ու հաճելի րոպեներ պարգևեց էլ չկա՞,միթե՞...Ա՜խ չեմ հավատում կամ թե չեմ ուզում հավատալ:Սիրում էինք...Արդեն չեմ էլ հավատում ,որ դու երբևէ սիրել ու կարոտել ես ինձ՝իմ էությանը:Հիշում եմ ,ասում էիր ամեն ինչ կանեմ, որ չտխրես՝ միշտ ժպտաս:Ասում էիր միշտ կողքիտ կլինեմ...Իսկ ու՞ր ես հիմա կամ ու՞մ գրկում:Սուտ էր սերդ...Սուտ ու կեղծ էին նաև քո խոսքերն ու խոստումները,ամեն ինչն էր սուտ ՝նույնիսկ քո ժպիտը ,երբ նայում էիր աչքերիս մեջ ու ասում ՝ սիրում ես...Սուտ էր :Կյանքն է այդպես, մի ժամանակ այն՝ ինչը հաճելի էր, կդառնա տհաճ...Դու՛ տհաճ ես: Կոտրեցիր հոգիս ,սիրտս էությունս՝երբեք չկոտրվող:Ատում եմ....Ատում եմ այն վայրերը, որտեղ քեզ գրկել ու սեղմել եմ կրծքիս:Ատում եմ այն շրջապատը,որոնք քեզ են հիշեցնում:Ամե
... Կարդալ շարունակությունը »
Որքա՜ն կուզեի գոնե մի պահ, մի ակնթարթ տեսնել քեզ ու զգալ ,որ կաս՝ չես մեռել ու գնալ հեռու՜- հեռու՜:Դու իմ արգելված, իմ վաղեմի՜...Արգելված ես, ինչպես ոմանց մոտ սերն է արգելված:Դու պետք է չլինեիր, բայց կաս ու իմ սրտում ես:Ես պետք է չտանջվեի,բայց տանջվում եմ:Իմ ներկան ողողված է մենությամբ՝ դու բացակա ես իմ ներկայում:Միգուցե՞ հայտնվես ապագայում ու չքանաս նորից՝ ինչպես հիմա ... «Ժպտա»...Քո սիրած արտահայտությունը:Որքա՜ն էիր սիրում ասել .«Ժպտա, եթե ես կողքիտ եմ, չեմ ցանկանում քեզ տխուր հիշել...»:Փակում եմ արցունքներով լի աչքերս ու երազում,պատկերացնում ՝թե կողքիս ես:Բացել չեմ ուզում,քանի որ չեմ ուզում չքանա
... Կարդալ շարունակությունը »
Երեկո էր ու անձրև էր գալիս:Ես սովորությանս համաձայն դուրս եկա զբոսնելու:Չգիտեմ ինչու՞ էի տխրել, սակայն տխրելու շատ բան ունեի:Միգուցե տխուր էր նաև երկինքը ՝դա ես չգիտեմ...Երկինքը լացում էր շա՜տ զգացմունքային ,ինձ թվում էր նա էլ է ինչ-որ մեկի կորցրել:Ես չդիմացա ճնշմանը ու սկսեցի հեկեկալ...Աչքերիցս հատիկ-հատիկ թափվում էին արցունքներս:Անձայն,լուռ,բայց միաժամանակ տխուր,թախծոտ՝ թափառում էի փողոցներով:Չզգացի թե մութը ընկավ,քանի որ արդեն ինձ համար միևնուն էր դարձել թե՛ ժամանակը և թե՛ կյանքը: Ես սիրահարված էի :Այդ երիիտասարդը շատ գեղեցիկ էր՝ բարձրահասակ, մուգ գույնի մազերով և սև աչքերով: Մենք սիրում էինք իրար,սակայն մեր ծնողնե
... Կարդալ շարունակությունը »
1
