|
Բրայան Անդերսոնը երթևեկում էր մայրուղիով իր հին «Ֆորդով»: Արդեն մթնում էր և անձրև էր գալիս և նա ցանկանում էր շուտ տուն հասնել, երբ նա նկատեց մի անսարք «Մերսեդես», որի կողքին տարեց կին էր կանգնած: Բրայանը կանգ առավ և առաջարկեց իր օգնությունը: Նա բարեհամբույր ժպտաց և խոսեց կնոջ հետ. «Բարև Ձեզ, իմ անունը Բրայան Անդերսոն է: Տեսնում եմ, դուք անելանելի իրավիճակում եք հայտնվել: Միգուցե ես կարողանա՞մ ինչ-որ բանով օգնել»: Պարզվեց, որ ընդամենը անվադողն էր ծակվել: Բայց կինը ի վիճակի չէր փոխել այն: Նա արդեն երկու ժամ այդպես կանգնած էր, և ոչ ոք չէր կանգնում, որ նրան օգնի: Բրայանը նրան առաջարկեց սպասել իր մեքենայում, և ինքը գործի անցավ: Նա փոխեց անվադողը, չնայած այդ ընթացքում շատ կեղտոտվեց և կոտրեց մատը: Երջանիկ կինը չգիտեր ինչպես շհնորհակալություն հայտնի իր փիկչին: Նա գումար առաջարկեց, բայց Բրայանը հրաժարվեց վերցնել: «Ես էլ եմ շատ անգամներ հայտնվել նմանատիպ իրավիճակներում, և ի ... Կարդալ շարունակությունը » |
|
Թիթեռները չեն կարողանում թռչել երկրաշարժի ժամանակ: Խնձորն ավելի լավ է օգնում արթնանալ, քան սուրճը: Իսկ դուք գիտե՞ք, որ որ մարդկանց 90 տոկոսը չի նկատում նախադասության սկզբում գրված «Որ»-ի կրկնությունը: Առաջին մուլտհերոսը հայտնվել է 1910թ.-ին: |
|
Ամեն օր հայրը, որդու ձեռքը բռնած նրան տանում էր դպրոց: |
|
Մի անգամ՝ ուրբաթ երեկոյան, աշխատանքային ծանր շաբաթից հետո, բարձր տրամադրությամբ իր մեքենայով տուն էր վերադառնում մի երիտասարդ: Գարուն էր, քաղաքի փողոցները լիքն էին մարդկանցով: Փողոցի հանգստությունը մի վայրկյանում խաթարվեց, երբ երիտասարդը զգաց մի հզոր հարված իր մեքենայի դիմաց: Արագ արգելակներին սեղմեց ու դուրս թռավ մեքենայից: Նրա աչքերը մթագնեցին, այն բանից հետո ինչ տեսավ.... մեքենայի անիվների տակ 8-10 տարեկան մի տղա էր: Կյանքի նշաններ չէր տալիս: Հավաքված մարդկանցից մի քանիսը տեսնելով նրան, ասացին թե չի մահացել ու պիտի շտապ հիվանդանոց տեղափոխել: Հիվանդանոցը փողոցի անկյունում էր և ժամանակ չկորցնելու համար երիատասարդն ինքը տղային հասցրեց հիվանդանոց: Արագ գտավ բժշկին ու պատմեց նրան այն, ինչ կատարվել է. երեխային դրեցին պատգարակի մեջ ու տարան: Բայց բժիշկը չէր էլ շտապում զննել ... Կարդալ շարունակությունը » |
Իմ փոշոտ անցյալի արխիվներում դեռ պահում եմ իմ սիրո դաժան պատմությունը: Ես 19 տարեկան էի: Ամեն օր առավոտյան սովորականի պես դուրս էի գալիս տանից , որպեսզի համալսարան գնամ:Կանգնում էի կանգառում , սպասում երթուղայինին:Եվ հանկարծ մի երթուղային կանգնեց դիմացս:Պատուհանի մոտ նստած էր մի աղջիկ , ով ուներ մի գաղտնի գեղեցկություն, ինչն էլ հավանաբար գերեց ինձ: Այդ օրվա ընթացքում այդ աղջկա հայացքը այդպես էլ չհեռացավ ինձնից : Ես Սիրահարվել էի?...Ոչ չէի կարող սիրահարվել մեկին ում մի քանի վայրկյան էի տեսել:Եվ հետո իմ վերջին չստացված սիրուց հետո, բնավ չեմ հասկացել այդ բառի իմաստը: Հաջորդ օրը առավոտյան նույն ժամին դուրս եկա տանից , այդ աղջկան տեսնելու անընկալիքով : Եկավ նորից նույն երթուղայինը և նորից <Նա> : Ու Այդպես մի քանի շաբաթ... Հանկարծ մի օր ես նրա փոխարեն տեսա մեկ ուրիշին: Եվ <Նա> ա ... Կարդալ շարունակությունը » |
|
- Բարի լույս) |
|
Մի անգամ ,երբ աշխատանքից տուն էի գալիս պատահաբար նկատեցի, որ նրա տան դուռը բաց է և կողքին ընկած է մի աղջիկ՝ երևի նա էր...Ճիշտ էի գուշակել, հենց նա էր:Վազեցի օգնության...Նա հավանաբար ուշագնաց էր եղել:Ես բարձրացրի նրան,նստեցրի բազմոցին:Նա ուշքի եկավ...Սկզբից ոչինչ չէր խոսում:Գունատ էր ու շատ նիհարիկ:Միանգամից զգացի, որ մի քանի օր հաց չի կերել:Սկսեցի նրան հարցեր տալ:Նա կամաց-կամաց ընտելացավ իմ ներկայությանը և քիչ- քիչ սկսեց պատասխանել ինձ:Չեք հավատա, բայց մենք մի քանի րոպեյում մտերմացանք:Իրականում նրա տխրության պատճառը նրա սիրած երիտասարդն էր ու իր ծնողները: Նստած թեյ էինք խմում, երբ սկսեց խոսել. -Ես սիրում էի նրան,նա էլ ինձ: Մենք ամեն ամեն ինչ անում էինք, որ լինենք երջանիկ միասին:Բայց ոչինչ էլ չեղավ...Ծնողներս իմացան և արգելեցին ինձ շփվել նրա հե ... Կարդալ շարունակությունը » |
|
Լիանան ու Արսենը մանկության ընկերներ էին: Իրար վստահում էին, ինչպես քույր ու եղբայր: Շփվում էին զուտ որպես ընկերներ, և նրանց միջև գործում էր փոխադարձ հարգանք: Մի օր Արսենը զանգահարեց Լիանային. |
|
Նոր էր սկսվել ուսումնական տարին, առաջին կուրսի ուսանողները սովորում էին գրեթե չսովորելու աստիճան վատ, չէ որ սա վերջին տարին էր, իսկ մենք էլ ո՛չ ցանկություն ու ո՛չ էլ հավես ունեինք պարապելու համար: |
|
Սիրահարված էինք: Սովորում էինք նույն կուրսում,չնայած նա ինձանից 3 տարով մեծ էր: Ամեն ինչ սկսվեց հենց առաջին կուրսից: Սկզբում կարծիքների էինք փոխանակում,հետո ընկերացանք, սիրահարվեցիք ու հասկացանք, որ առանց իրար ապրել չենք կարող: Ավարտեցինք: Նա սկսեց աշխատել, իսկ ինձ ստիպեց շարունակել ուսումը մագիստրատուրայում:Ամուսնության առաջարկություն, որպես այդպիսին, չի եղել, պահը հասունացել էր ` ամուսնացանք: Ամեն օրս տոն էր` իրար չնմանվող ու անմոռաց: Ծնվեց մեր առաջնեկը: Ես ամենաերջանիկ մարդն էի: Սպասում էի երկրորդ զավակիս լույս աշխարհ գալուն: Լուծարվեց այն կազմակերպությունը, որտեղ աշխատում էր ամուսինս: Նա մնաց անաշխատանք: Երկարատև փնտրտուքները արդյունք չտվեցին, և նա ընտանիք պահելու համար ստիպված եղավ մտնել մի շինարարական կազմակեպություն` որպես հասարակ բանվոր: Աշխատաքը ծանր էր, տուն էր ... Կարդալ շարունակությունը » |
